1. Wsparcie osób usamodzielnianych jest realizowane poprzez:
    1) przyznanie pomocy finansowanej na:
        a) kontynuowanie nauki,
        b) usamodzielnienie,
        c) zagospodarowanie;
    2) udzielenie pomocy w uzyskaniu:
        a) odpowiednich warunków mieszkaniowych,
        b) zatrudnienia;
    3) zapewnienie pomocy prawnej i psychologicznej;
    4) powołanie opiekuna usamodzielnienia;
    5) udzielenie niezbędnej pomocy w opracowaniu indywidualnego programu usamodzielnienia.
2. Pomoc finansowa i wsparcie w uzyskaniu odpowiednich warunków mieszkaniowych, przyznawane są na pisemny wniosek osoby usamodzielnianej. Pozostałe świadczenia są udzielane z inicjatywy osoby usamodzielnianej.
3. Osoby usamodzielniane, nie mające zabezpieczonych potrzeb mieszkaniowych, mają prawo do ubiegania się o przydział lokalu mieszkalnego z zasobów lokalowych poszczególnych miast i gmin wchodzących w skład powiatu. Do czasu otrzymania samodzielnego mieszkania mogą ubiegać się o przyznanie miejsca w  mieszkaniu chronionym. Pobyt w nim odbywa się na zasadach określonych w regulaminie mieszkania chronionego.
4. Pomoc w uzyskaniu zatrudnienia jest realizowana poprzez umożliwienie osobom usamodzielnianym udziału w projektach obejmujących swoim zakresem zadania, które pozwolą im wejść na rynek pracy.
5. Pomoc prawna i psychologiczna, dla osób usamodzielnianych, udzielana jest:
    1) w przypadku osób usamodzielnianych przebywających w placówkach opiekuńczo – wychowawczych przez te placówki;
    2) w przypadku osób usamodzielnianych przebywających w rodzinnych formach pieczy zastępczej funkcjonujących na terenie Powiatu Zgierskiego w PCPR w Zgierzu.

Opiekun usamodzielnienia i indywidualny program usamodzielnienia

1. Opiekunem usamodzielnienia może być osoby tworząca rodzinę zastępczą, prowadząca rodzinny dom dziecka, koordynator rodzinnej pieczy zastępczej, pracownik socjalny, wychowawca lub psycholog z placówki opiekuńczo – wychowawczej albo regionalnej placówki opiekuńczo – terapeutycznej, lub inna osoba wskazana przez osobę usamodzielnianą.
2. W przypadku wskazania na opiekuna usamodzielnienia rodziców biologicznych, należy załączyć stosowną opinię, sporządzoną odpowiednio przez: rodzica zastępczego, osobę prowadzącą rodzinny dom dziecka, osobę kierującą placówką opiekuńczo-wychowawczą bądź pracownika socjalnego ośrodka pomocy społecznej właściwego ze względu na miejsce zamieszkania rodziców, jeżeli rodzic biologiczny nie jest znany rodzinie zastępczej, prowadzącemu rodzinny dom dziecka, pracownikom placówki opiekuńczo – wychowawczej, a rodzice biologiczni korzystają z pomocy społecznej.
3. Powołanie opiekuna usamodzielnienia odbywa się poprzez:
    a) wskazanie przez osobę usamodzielnianą danych osoby, która podejmie się pełnienia funkcji opiekuna usamodzielnienia;
    b) przedstawienie pisemnej zgody osoby, która podejmie się pełnienia funkcji opiekuna usamodzielnienia;
    c) pisemne zatwierdzenie opiekuna usamodzielnienia przez Dyrektora PCPR w Zgierzu.
4. Indywidualny program usamodzielnienia zawiera cele i plany podejmowanych działań wraz z terminami ich realizacji w następujących obszarach:
    a) współdziałanie osoby usamodzielnianej w kontaktach z rodziną i środowiskiem;
    b) uzyskanie wykształcenia oraz kwalifikacji zawodowych;
    c) uzyskanie uprawnień do ubezpieczenia zdrowotnego; 
    d) uzyskanie źródła dochodu oraz uprawnień do świadczeń; 
    e) uzyskanie odpowiednich warunków mieszkaniowych;
    f) uzyskanie zatrudnienia.
5. W przypadku zmiany sytuacji życiowej osoby usamodzielnianej dokonywana jest modyfikacja indywidualnego programu usamodzielnienia.
6. Po zakończeniu realizacji indywidualnego programu usamodzielnienia dokonywana jest ocena końcowa procesu usamodzielnienia.